Το Σύστημα Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΣΗΕ) της Κρήτης χαρακτηρίζεται ήδη από μεγάλο βαθμό διείσδυσης μονάδων διεσπαρμένης παραγωγής (ΜΔΠ), παρόλη την αυτόνομη λειτουργία του και τους συνεπακόλουθους περιορισμούς ευστάθειας του δικτύου. Η μελέτη στοχεύει (α) στην εξαγωγή συγκεκριμένων περιθωρίων ανά τεχνολογία και (β) στον καθορισμό των αντίστοιχων μεθόδων αξιολόγησης των ανωτέρω νέων συστημάτων παραγωγής, με γνώμονα την ομαλή ενεργειακή μετάβαση του ΣΗΕ Κρήτης στη διασυνδεδεμένη του κατάσταση  και την μελλοντική ασφαλή αποδέσμευση από την λειτουργία των ακριβών και ρυπογόνων υφιστάμενων συμβατικών μονάδων.